Wyszukaj spośród 2898 ofert pracy
Urlop wypoczynkowy, czyli czas wolny od świadczenia pracy na rzecz pracodawcy, przysługuje tylko osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę.
Ze względu na specyfikę innych umów, jak choćby umowy zlecenia czy umowy o dzieło, nie może być mowy o udzieleniu urlopu w rozumieniu przepisów kodeksu pracy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami urlop wypoczynkowy, dla pracownika, którego staż pracy wynosi mniej niż 10 lat, może wynosić do 20 dni, zaś jeśli jego staż jest większy, to do 26 dni. Do tego okresu zlicza się czas przepracowany u każdego pracodawcy, a także czas nauki. W zależności od rodzaju placówki, od szkoły zawodowej po szkołę wyższą, jest to od 3 do 8 lat. Czas nauki nie sumuje się, więc jeśli ktoś ukończył liceum ogólnokształcące, a następnie kontynuował edukację na uczelni wyższej, to do stażu pracy wlicza się korzystniejszy okres, czyli studia. Jeśli mamy do czynienie z pierwszą pracą w życiu, to w danym roku kalendarzowym uzyskuje prawo do urlopu po każdym przepracowanym miesiącu, w wymiarze 1/12 urlopu przysługującego mu po roku. Ta proporcjonalność ma zastosowanie wyłącznie w przypadku podjęcia zatrudnia w pierwszym roku pracy, później, wraz z biegiem kolejnych lat, nawet jeśli miejsce pracy się zmieni, prawo do urlopu nabywa się na początku roku i pracownik może go wykorzystać, kiedy tylko ma na to ochotę. Oczywiście, jeśli w danym terminie pracodawca wyrazi na to zgodę.
14 dni urlopu jest obowiązkiem
W przypadku osoby zatrudnionej na ¾ etatu, urlop ustala się proporcjonalnie do wymiaru pracy, zaokrąglając niepełne dni w górę. Konkretyzując - osobie z okresem pracy dłuższym niż 10 lat, należy się ¾ z 26 dni urlopu, czyli 20 dni. Pracodawca ustala plan urlopu uwzględniając wnioski, które składają pracownicy, tak by nie zaburzyć pracy całego przedsiębiorstwa. Ma on obowiązek udzielić urlopu swojemu pracownikowi i nie może mu zabronić wykorzystania go w całości. Obowiązkowe jest także, by chociaż jedna część urlopu trwała nieprzerwane 14 dni. Jeśli nie zostanie on wykorzystany do końca roku, to pracodawca ma obowiązek go najpóźniej do 30 września kolejnego roku. W tym czasie pracownikowi przysługuje pełne wynagrodzenie. Urlop na żądanie może zostać przyznany 4 dni w ciągu roku kalendarzowego, nie musi być uzgadniany wcześniej z pracodawcą, ani znajdować się w planie urlopowym. Można powiadomić o nim nawet w dniu urlopu. Przewiduje się go na pilne wydarzenia w życiu, które uniemożliwiają kontynuowanie pracy danego dnia.
Dwa dni na dziecko
Urlop bezpłatny zgłasza się na piśmie do pracodawcy. Nie ma co do jego długości żadnych ograniczeń czasowych, ale jeśli ma trwać on dłużej niż 3 miesiące, to wtedy pracodawca i pracownik mogą określić między sobą w jakim przypadku pracowni może być z niego odwołany. Urlop bezpłatny nie wlicza się do okresu przepracowanego zatrudnienia. Z kolei z urlopu okolicznościowego korzysta się w wyjątkowych okolicznościach, tak jak pogrzeb członka rodziny lub ślub. Zazwyczaj jego długość waha się między jednym, a dwoma dniami. W tym czasie pracownikowi przysługuje pełne wynagrodzenie. Każdy rodzic opiekujący się dzieckiem do 14. roku życia ma również prawo do skorzystania z dwudniowego urlopu związanego z czasem przeznaczonym na swoje potomstwo. Można wziąć dwa dni w całości lub dwa razy po jednym dniu. W kodeksie pracy występuje również urlop wychowawczy, rodzicielski, ojcowski, tacierzyński i macierzyński.