Praca za granicą – wybór czy konieczność?

Rynek pracy w Polsce od kilkunastu lat ulega znaczącym zmianom, odczuwanym chyba przez wszystkich. Powszechna opinia o braku perspektyw dla osób bezrobotnych wraz z wizją imponującej kariery za granicą przyczynia się do utrzymania trendu w zakresie podejmowania emigracji zarobkowej. Ale czy za taką decyzją stoi chęć życia na godnym poziomie czy jest to świadomy wybór ścieżki rozwoju?

Dekadę temu pierwsze, co przychodziło na myśl, kiedy pojawiało się hasło pracy za granicą, to prawdopodobnie wizja sezonowego wyjazdu i pracy fizycznej. Po tym nadeszła, tak zwana w mediach, fala emigracji, w wyniku której z kraju wyjechało około 2 milionów Polaków. Dziś eksperci ds. rynku pracy podkreślają, że coraz częściej wyjazd motywowany jest chęcią rozwoju, jaki daje podjęcie pracy za granicą.

Według statystyk chętnych do wyjazdów nie brakuje – najczęściej gotowość do emigracji zarobkowej deklarują ludzie młodzi, bo w wieku 18-24 lat. W tej grupie utrzymuje się ona na poziomie ponad 60%. Wskaźnik ten maleje wraz ze wzrostem wieku, tym samym w grupie 25-44 lat chęć wyjazdu zapowiada jeden na pięciu Polaków. Coraz częściej o wyjeździe myślą osoby aktualnie zatrudnione, które po prostu poszukują lepszych zarobków i warunków do życia.

W liczbach polski rynek pracy zmienia się na lepsze. Na początku 2015 roku stopa bezrobocia wskazywała 12%, podczas gdy rok wcześniej wynosiła prawie 14%. Statystycznie więc sytuacja się poprawia, ale wciąż nie ma powodów do pełnego zadowolenia. Za to satysfakcje deklarują osoby pracujące na emigracji, bo według badań ponad 80% takich pracowników jest usatysfakcjonowanych swoją sytuacją zawodową i nie myślą oni nad powrotem do ojczyzny.

Dlaczego ludzie podejmują decyzję o wyjeździe? Na to pytanie można odpowiedzieć dwojako. Pierwszą motywacją są oczywiście zarobki. Jest grupa, wśród której najważniejszym czynnikiem wpływającym na emigrację są względy czysto ekonomiczne. Praca, głównie na zachodzie Europy, wiąże się ze znacznie lepszą płacą, co przekłada się na poprawę warunków życiowych. Znaczna ilość ludzi kojarzy inne kraje Europy z większym poczuciem stabilności i bezpieczeństwa, co może ułatwiać podjęcie tej decyzji. Zdarza się, że wyjeżdżając i podejmując pracę poza granicami kraju ludzie nie są nastawieni na przeniesienie tam całego swojego życia, jednak pod wpływem uzyskania godnych warunków mieszkaniowych i zadowalającej płacy, decydują się postać tam na stałe i nie wracać do Polski.

Drugim wytłumaczeniem jest w pełni świadomy wybór ścieżki kariery. Taka sytuacja ma miejsce głównie wśród ludzi dobrze wykształconych, którzy nierzadko mają już doświadczenie w swoim zawodzie i są po prostu cennymi pracownikami dla zagranicznych firm. W wyjeździe widzą możliwość zobaczenia świata i zebrania nowych doświadczeń, głównie w krajach wysoko rozwiniętych, przez co mają nadzieję dodatkowo podwyższyć swoje kwalifikacje. W przypadku wyjazdów czasowych, często ma on konkretny cel – może to być zdobycie cennego doświadczenia w swojej branży, które będzie w przyszłości stanowiło mocny punkt w CV. Jeśli nie pracowaliśmy w swoim zawodzie, można podszkolić umiejętności komunikacji w języku obcym oraz wzmocnić u siebie poczucie zaradności i pewności siebie.

Wyjazd za granicę może być więc zarówno szansą na poprawę jakości życia, na którą ciężko byłoby zapracować w kraju, jak również stanowić ciekawą drogę rozwoju kariery. Podjęciu decyzji o emigracji ekonomicznej może sprzyjać kilka czynników – otwarte rynki pracy na obszarze Unii Europejskiej, łatwość komunikacji za sprawą powszechnie znanych języków obcych wśród coraz większej grupy wykształconych ludzi oraz możliwość swobodnego przemieszczania się. Ewentualność emigracji zarobkowej dobrze jest traktować jako jedną z możliwości do wyboru, a nie z góry wskazaną drogę – można się tego podjąć, ale warto też poznać inne opcje na krajowym rynku pracy.