Wyszukaj spośród 2922 ofert pracy
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej, pracodawca może zezwolić na przejazd pojazdem, który nie należy do majątku przedsiębiorstwa.
Za podróż służbową uważa się sytuację, gdy pracownik opuszcza miejscowość, w której znajduje się siedziba firmy lub jego miejsce pracy. Podróż może odbyć się samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem. Pracodawca udziela pozwolenia na wniosek pracownika. Przepisy przewidują także użycie samochodu prywatnego do celów służbowych niewykraczających ponad jazdy lokalne.
Umowa
Podstawą rozliczeń kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych jest umowa między pracodawcą a pracownikiem. Powinna określać ona dane identyfikacyjne pojazdu wraz ze wskazaniem pojemności skokowej silnika, zgodę pracodawcy na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją samochodu oraz sposób ich katalogowania, zobowiązanie pracownika do używania samochodu prywatnego w celach związanych z działalnością gospodarczą pracodawcy, zgodę pracodawcy na użytkowanie prywatnego samochodu pracownika oraz termin obowiązywania umowy.
Ewidencja
Art. 23 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym dla osób fizycznych wskazuje elementy, jakie powinna zawierać ewidencja przebiegu pojazdu. Nie ma jednak powszechnie obowiązującego wzoru ewidencji, ustawodawca wskazuje jedynie minimalne wymagania. Opisać należy nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby użytkowującej pojazd, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy, faktyczną liczbę przejechanych kilometrów wraz ze stawką za jeden kilometr oraz kwotą wynikającą z ich przemnożenia, a także podpis podatnika, czyli pracodawcy, jak i jego dane.
Koszty, za które obowiązuje zwrot
- zakup paliwa
- składki na ubezpieczenie samochodu
- opłaty parkingowe oraz za przejazd autostradą
- naprawy i części zmienne
- przeglądy i usługi serwisowe
Kilometrówka
Pracownik, który używa swojego prywatnego samochodu do celów zawodowych, ma prawo ubiegać się o zwrot poniesionych kosztów. Liczba faktycznie przejechanych kilometrów przemnożona przez stawkę za jeden kilometr przebiegu to tzw. kilometrówka. Stawki wynikają z wcześniej wspomnianego rozporządzenia.
Samochód osobowy – dla silnika o pojemności skokowej do 900 cm3 jest to 0,5214 złotych, a dla silnika o pojemności skokowej powyżej 900 cm3 jest to 0,8358 złotych.
Motocykl – 0,2302 złotych.
Motorower – 0,1382 złotych.
Jazdy lokalne
W przypadku jazd lokalnych możliwe jest rozliczenie wydatków eksploatacyjnych w ramach limitu kilometrów lub rozliczanie wydatków w ramach ryczałtu pieniężnego. Pierwsza opcja, czyli kilometrówka, obowiązuje na tych samych zasadach jak przy podróżach służbowych. Rozliczenie na podstawie ryczałtu pieniężnego polega na ustaleniu przez pracodawcę limitu, ustalonego jako iloczyn stawki za jeden kilometr przebiegu, a także miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne. Miesięczny limit kilometrów nie może przekraczać wartości z par. 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury. W zależności od miejsca zatrudnienia, dla miejscowości do 100 tysięcy mieszkańców jest to 300 kilometrów, dla miejscowości od 100 do 500 tysięcy mieszkańców jest to 500 kilometrów i dla miejscowości ponad 500 tysięcy mieszkańców jest to 700 kilometrów. Co istotne, zgodnie z par. 4 ust. 2 Rozporządzenia kwota ryczałtu pieniężnego jest zmniejszana za każdy dzień roboczy, gdy pracownik jest nieobecny w miejscu pracy lub nie dysponuje on pojazdem prywatnym do celów służbowych.