Kiedy płacimy Fundusz Pracy?

Środki Funduszu Pracy przeznaczone są na realizację programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, zadań fakultatywnych oraz innych zadań określonych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Kto, za kogo i w jakiej wysokości płaci składki na Fundusz Pracy?

Fundusz Pracy – co to jest?

Fundusz Pracy został ustanowiony w Polsce w 1933 roku jako instytucja, która miała łagodzić skutki bezrobocia. Po II wojnie wznowiono jego działanie, tym razem jego zadaniem były szkolenia zawodowe. W okresie PRL  zmieniono nazwę na „Fundusz Interwencyjny”, jego celem było zapewnienie miejsc prac pracy, a funkcjonowanie dotowało Państwo. W 1989 roku przywrócona została nazwa „Fundusz Pracy”, zmienił się jednak sposób finansowania – składki obowiązkowo płacone przez pracodawców. Funduszem zarządza Ministerstwo Pracy, a jego środki są rozdysponowane przez urzędy pracy.

Podstawą prawną funkcjonowania jest ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 645, z późn. zm.).

Po co jest Fundusz Pracy?

Ze środków funduszu finansuje się działania zapobiegające i łagodzące skutki bezrobocia, m.in.:

• wypłaty zasiłki dla bezrobotnych
• działania i programy zapobiegające bezrobociu
• stypendia naukowe
• świadczenia integracyjne
• aktywizację zawodową
• kluby pracy
• pomoc prawną dla osób pracujących za granicą

Za kogo płaci się Fundusz Pracy?

Obowiązkowi opłacania składek na FP podlegają:

• pracownicy pozostający w stosunku pracy lub służbowym
• wykonujący prace nakładcze
• wykonujący pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, innej umowy o świadczenie usług
• pracujący w okresie tymczasowego aresztu lub odbywania kary pozbawienia wolności
• otrzymujący stypendia sportowe

Wysokość składek na FP – jak obliczyć dla pracodawcy i pracownika?

Składka na fundusz pracy wynosi 2,45 %, a finansuje ją w całości z własnych środków płatnik składek.

Podstawą składki na Fundusz Pracy za pracownika jest jego wynagrodzenie brutto (co najmniej płaca minimalna). W przypadku osób wykonujących pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, podstawą naliczenia składki jest co najmniej 50% minimalnego wynagrodzenia.

W 2018 roku składka na Fundusz Pracy za przedsiębiorcę wynosi 65,31 zł, a podstawą jej naliczenia jest kwota stanowiąca 60% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku. Natomiast nowo zarejestrowane firmy płacą 15,44 zł.

Składki naliczane są od kwoty brutto, niezależnie od jej wysokości – nie mają tu zastosowania przepisy o ograniczeniu podstawy wymiaru do kwoty 30-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Fundusz Pracy – terminy zapłaty składki

Poboru składek dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych na wyodrębniony rachunek bankowy prowadzony dla składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Płatnik ma obowiązek odprowadzić składki:

• do 10. dnia następnego miesiąca – w przypadku osób fizycznych, które nie zatrudniają pracowników
• do 15. dnia następnego miesiąca – w przypadku zatrudniania pracowników

Kto nie musi płacić składek na Fundusz Pracy?

Z opłacania składek na FP są zwolnieni:

• przedsiębiorcy opłacający preferencyjne składki ZUS (tzw. „mały ZUS” – przez pierwsze 24 miesiące prowadzenia działalności)
• przedsiębiorcy, którzy nie zatrudniają pracowników na umowę o pracę, a współpracują wyłącznie w oparciu o umowy zlecenie (pod warunkiem, że zleceniodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą)
• zatrudniający osoby bezrobotne przez 30. rokiem życia (zwolnienie przez okres 12 miesięcy) lub osoby bezrobotne powyżej 50. roku życia (pod warunkiem, że co najmniej 30 dni przez zatrudnieniem figurowały w rejestrze bezrobotnych)
• otrzymujący wynagrodzenie niższe niż minimalna krajowa (dotyczy pracowników i zleceniobiorców)
• pracownicy powracający po urlopie macierzyńskim, rodzicielskim lub wychowawczym (zwolnienie przez okres 36 miesięcy)
• pracownicy i pracodawca, po ukończeniu 55 roku życia – kobiety oraz 60 roku życia – mężczyźni (zwolnienie bezterminowe)
• zakłady aktywności zawodowej oraz pracodawcy zatrudniający wybrane grupy niepełnosprawnych