Site icon Blog Szukampracy.pl – Artykuły o rynku pracy i HR dla pracodawcy

Fundusz pracy i jego przeznaczenie

Podziel się z innymi

Jednym z najważniejszych funduszy celowych, gdzie gromadzone są składki opłacane przez przedsiębiorców z tytułu wynagrodzenia, jest Fundusz Pracy (FP). Te środki są w dyspozycji Ministra Pracy i Polityki Społecznej i są przeznaczone między innymi na aktywizację osób bezrobotnych. Okazuje się jednak, że są też inne propozycje ich rozdysponowania.

 

Jakie są podstawy istnienia Funduszu Pracy?

 

Podstawę prawną do funkcjonowania Funduszu Pracy stanowi ustawa o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy. Na bazie jej uregulowań określono, iż środki w nim gromadzone pochodzą w większości z obowiązkowych składek pracodawców. Z kolei dysponentem zgromadzonych środków jest minister pracy i to od jego decyzji zależy na co zostaną wydatkowane.

Za fizyczne przekazanie środków finansowych na konto Funduszu Pracy odpowiada Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Pieniądze te otrzymuje on bowiem wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne od płatników składek.

 

Kto jest zobowiązany do opłacania składek na Fundusz Pracy?

 

Zgodnie z powołaną wyżej ustawą składki na Fundusz Pracy przekazują przedsiębiorcy i jednostki organizacyjne, jeżeli kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w przeliczeniu na okres jednego miesiąca są równe co najmniej minimalnemu wynagrodzeniu. Składki te opłaca się od przychodów:

 

Ustawa precyzuje też listę osób, wobec których nie opłaca się składek na Fundusz Pracy. Są to:

 

Poza wyżej wymienionymi obowiązkowymi składkami, Fundusz Pracy może być jeszcze zasilany dotacjami z budżetu państwa, środkami z budżetu Unii Europejskiej, odsetkami od środków FP, spłatami rat i pożyczek z tego funduszu oraz innymi wpływami.

 

Kto jest zwolniony z opłacania składek na rzecz Funduszu Pracy?

 

Składka na Fundusz Pracy opłacana jest w całości przez pracodawcę. Zatem nie opłaca jej osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która nie zatrudnia żadnego pracownika, ponieważ w myśl powołanej na wstępie ustawy nie jest ona pracodawcą. Ponadto, jeśli taka osoba zawiera umowę cywilno-prawną z osobą fizyczną (np. umowę zlecenie), to z tytułu tej umowy też nie odprowadza składek na FP.

 

Poza tym, pracodawca nie opłaca składek na FP za zatrudnionego pracownika, który wrócił do pracy z urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego lub wychowawczego. Zwolnienie to obowiązuje przez okres 36 miesięcy od powrotu i jest przypisane do konkretnego dziecka. Zatem, jeśli pracownik czy pracownica ponownie skorzysta z tej formy urlopu z kolejnym dzieckiem, dostanie kolejny limit 36 miesięcy. Co ważne, jeśli pracownik łączy korzystanie z urlopu z wykonywaniem pracy na rzecz tego samego pracodawcy, wówczas powyższe zwolnienie nie obowiązuje.

 

Kolejne wyłączenia z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy dotyczą takich przypadków jak:

 

Pracodawca nie opłaca składki na FP od zatrudnionej osoby bezrobotnej przez okres 12 miesięcy od chwili zatrudnienia, pod warunkiem wszakże, iż ta osoba była zarejestrowana jako bezrobotna przez okres co najmniej 30 dni oraz jest w wieku powyżej 50 lat.

Podobne zwolnienie na okres 12 miesięcy przysługuje wobec zatrudnienia bezrobotnego w wieku poniżej 30 lat, ale skierowanego przez urząd pracy.

 

Składek na FP nie opłaca się za pracowników, zleceniobiorców i inne osoby, które przekroczyły wiek 55 lat w przypadku kobiet i 60 lat w przypadku mężczyzn.

 

Z założenia nie odprowadza się składek na FP za osoby uzyskujące dochody poniżej poziomu minimalnego wynagrodzenia. Ważne jednak, by zbadać wszystkie źródła dochodów danej osoby, gdyż jeśli suma dochodów przekroczy poziom minimum, to każdy z jej pracodawców ma obowiązek odprowadzania składek na FP.

 

Dodatkowo nie mają obowiązku odprowadzania składek na FP przedsiębiorcy Polskiego Związku Głuchych i Polskiego Związku Niewidomych oraz Związku Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto ze zwolnienia tego korzysta Towarzystwo Opieki dla Niewidomych w Laskach oraz zakłady aktywności zawodowej. Zwolnienie to jednak dotyczy tylko zatrudnionych tam osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

 

Jaka jest wysokość składki na Fundusz Pracy i zasada jej opłacania?

 

Składkę na Fundusz Pracy opłaca się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe bez żadnych ograniczeń. To znaczy, że w przypadku tej składki nie obowiązuje górny limit składek, jak w przypadku ubezpieczeń emerytalnych i rentowych.

 

Wysokość stopy procentowej to 2,3 % od podstawy wymiaru. Jest to pewna nowość w stosunku do roku poprzedniego, gdy wynosiła ona 2,45%. Tym niemniej nie można mówić o jej obniżce, gdyż obecnie jest ona obliczana wraz ze składką na rzecz Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (SFWON), która wynosi 0,15%. Zatem globalnie obciążenie nadal wynosi 2,45%.

 

Zatem łączna składka w wysokości 2,45% jest obliczana i opłacana wraz z obowiązkowymi składkami na rzecz ZUS. Do tej składki należy jeszcze dodać kwotę w wysokości 0,1% podstawy na rzecz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP).

 

Jakie jest przeznaczenie środków zgromadzonych na kontach Funduszu Pracy?

 

Ustawa o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy przedstawia dość szerokie spektrum celów, jakie można finansować zgromadzonymi środkami. Do najistotniejszych należą:

 

Jak widzimy, katalog możliwości finansowania przeróżnych potrzeb rynku pracy, ze szczególnym uwzględnieniem bezrobotnych i służb obsługujących ten rynek, jest bardzo szeroki. Tym niemniej od roku 2019 Fundusz Pracy finansował będzie jeszcze jeden rodzaj kosztów. Otóż zgodnie z rządowymi projektami Fundusz Pracy będzie bazą do sfinansowania wchodzących w życie Pracowniczych Planów Kapitałowych. Środki na wpłatę powitalną oraz dopłaty roczne dla każdej z osób uczestniczących w tym programie, będą pochodziły z Funduszu Pracy. Zatem, to nie budżet państwa dołoży się do tego programu, ale pracodawcy, opłacający składki na Fundusz Pracy.