Europa 2020 – Strategia dla inteligentnego, zrównoważonego i integrującego wzrostu

Podziel się z innymi

Europa 2020 to strategia przyjęta przez Komisję Europejską, która ma pomóc Europie w walce z kryzysem ekonomicznym i finansowym. Jednym z kluczowych zagadnień jest innowacyjność i zniwelowanie słabości strukturalnych Unii Europejskiej.

Strategia Europa 2020 została przyjęta 3 marca 2010 roku i jest kontynuacją strategii lizbońskiej z lat 2000-2010. Jej zamierzenia mają być oparte na zwiększonej koordynacji na szczeblu unijnym i krajowym. Przebieg strategii jest monitorowany przez tzw. semestr europejski, który jest rocznym cyklem koordynacji polityki makroekonomicznej, budżetowej i strukturalnej.

Priorytety strategii Europa 2020

Postanowienia przyjęte przez Komisję Europejską łączą ze sobą rozwój gospodarki opartej na wiedzy i innowacji, wspieranie gospodarki efektywnej i korzystającej z zasobów, bardziej przyjaznej środowisku i oraz konkurencyjnej, przez wspieranie gospodarki o wysokim poziomie zatrudnienia, zapewniającej spójność społeczną i terytorialną.

Cele strategii Europa 2020

Nadrzędne cele wymienione przez Komisję są ze sobą powiązane. Priorytet ich wprowadzenia to ujednolicenie systemu w UE, który kraje powinny wprowadzić na rynek krajowy.

– wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 20-64 lata powinien wynosić 75%,

– na inwestycje i badania rozwoju należy przeznaczyć 3% PKB Unii, co powinno zostać zapewnione poprzez poprawę warunków dla inwestycji B+R przez sektor prywatny,

– należy osiągnąć cele 20/20/20 w zakresie klimatu i energii, co oznacza redukcję emisji gazów cieplarnianych o minimum 20%, wzrost udziału energii odnawialnej w całkowitym zużyciu energii do 20% oraz wzrost do 20% w efektywnym wykorzystaniu energii,

– liczbę osób przedwcześnie kończących naukę szkolną należy ograniczyć do 10%, a co najmniej 40% osób z młodego pokolenia powinno zdobywać wyższe wykształcenie,

– liczbę osób zagrożonych ubóstwem należy zmniejszyć do 20 mln, czyli redukcja o 25%.

Wskaźnik zatrudnienia w Polsce

Wskaźnik zatrudnienia określa jaki odsetek ludności od 15 do 64 roku życia pracuje zawodowo. W 2011 wskaźnik zatrudnienia w Polsce był niższy niż 65% według GUS, w 2012 roku ciągle nie przekroczył 65%, gdy średnia UE wynosiła 68,5%. W 2015 roku według danych podanych przez rynekpracy.pl wskaźnik zatrudnienia w Polsce wzrósł do 68,1%.

Według statystyk rynku pracy stopa bezrobocia rejestrowanego w Polsce na II KW 2017, przypadający od czerwca, to 7,10%, co we wrześniu spadło do 6,90%. Optymistycznie wygląda także porównywanie przeciętnego zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw, które w ciągu roku wzrosło o 4,6%.